خدمات
تبادل بازدیدکنندگان
برنامه تبادل بازدیدکنندگان (EVP) به داوطلبان بینالمللی این امکان را میدهد که برای شرکت در برنامههای مختلف آموزشی، به طور موقت به ایالات متحده بیایند. هدف این برنامهها شامل آموزش، تدریس یا سخنرانی، مطالعه، مشاهده، دریافت آموزش، انجام تحقیق، مشاوره، نمایش مهارتهای خاص یا تحصیلات تکمیلی یا آموزش پزشکی است و به تبادل فرهنگی و آموزشی بین ایالات متحده و سایر کشورها کمک میکند.
ویزای J یکی از دو دسته ویزای غیرمهاجرتی برای داوطلبان بینالمللی است که قصد دارند در برنامه تأیید شده EVP در ایالات متحده شرکت نمایند. غیرمهاجران J-1 توسط یک برنامه تبادل که توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده تعیین شده است، حمایت میشوند. وزارت امور خارجه ایالات متحده برنامه بازدیدکنندگان تبادل را با همکاری با سازمانها و حامیان میزبان اداره مینماید.
معیارهای احراز صلاحیت
ویزای تبادل بازدیدکنندگان J-1 شامل طیف وسیعی از فعالیتها و مشاغل است و معیارهای واجد شرایط بودن بسته به هر دسته برنامه متفاوت است.
برخی از دستههای تبادل بازدیدکنندگان شامل دانشجویان، کارآموزان، دستیاران پژوهشی، استادان یا پژوهشگران، و پزشکان می باشد.
با این حال، تمامی بازدیدکنندگان باید دارای تسلط کافی به زبان انگلیسی بوده تا بتوانند در برنامههای تبادل شرکت کنند. بازدیدکنندگان و هرگونه وابستگان J-2 که با آنها همراه هستند باید دارای بیمه درمانی با حداقل سطوح مزایای ذکر شده در مقررات برنامه باشند.
فرایند درخواست
اولین قدم برای درخواست ویزای J-1 این است که متقاضی در یک برنامه تبادل بازدیدکنندگان (EVP) از طریق یک سازمان حامی تعیین شده در ایالات متحده پذیرفته شود. در صورت پذیرش در برنامه، بازدیدکننده تبادل بالقوه، همسر، و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال که قصد دارند با بازدیدکننده تبادل در ایالات متحده زندگی کنند، در سیستم SEVIS ثبت نام خواهند شد. سپس حامی برنامه فرم DS-2019، گواهی صلاحیت برای وضعیت بازدیدکننده تبادل، را به بازدیدکننده تبادل بالقوه و هر یک از وابستگان صادر خواهد کرد.
بازدیدکننده تبادل بالقوه باید هزینه SEVIS I-901 را پرداخت کند، مگر اینکه شرایط معافیت را دارا باشد. با این حال، پرداخت هزینه SEVIS برای همسر یا فرزندان وابسته بازدیدکننده تبادل الزامی نیست.
متقاضیان ویزای تبادل بازدیدکنندگان J-1 و همسر و فرزندان خردسال آنها که به دنبال طبقهبندی وابسته J-2 هستند، باید فرم DS-160، درخواست آنلاین ویزای غیرمهاجرتی، را تکمیل کرده و برای مصاحبه ویزا در سفارت یا کنسولگری ایالات متحده وقت قبلی بگیرند.
مدت اقامت / تمدید اقامت
بازدیدکنندگان تبادل J-1 و اعضای خانواده وابسته آنها که در طبقهبندی J-2 قرار دارند، در ابتدا برای مدت زمان وضعیت پذیرفته میشوند. یک افسر مسئول (RO) اختیاراتی برای تمدید برنامه شرکتکننده به حداکثر مدت زمان مقرر را دارد. مدت زمانی که یک بازدیدکننده تبادل J-1 مجاز به اقامت در ایالات متحده است به برنامه خاص بستگی دارد.
تغییر به طبقهبندی غیرمهاجرتی J-1
اتباع خارجی که به طور قانونی با ویزای غیرمهاجرتی دیگری به ایالات متحده وارد شده و در ایالات متحده با وضعیت غیرمهاجرتی معتبر به سر میبرند، ممکن است در حین اقامت خود در ایالات متحده واجد شرایط تغییر وضعیت غیرمهاجرتی خود به طبقهبندی غیرمهاجرتی J-1 باشند. برای این کار،متقاضیان می بایست باید فرم I-539، درخواست تمدید/تغییر وضعیت غیرمهاجرتی را، به همراه فرم DS-2019، گواهی صلاحیت برای وضعیت بازدیدکننده تبادل، به اداره خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) ارسال نمایند.
اشتغال
بازدیدکنندگان تبادل J-1 در صورتی که کار بخشی از برنامه تأیید شده آنها باشد و یا چنانچه حامی رسمی برنامه، اشتغال آنها را تأیید نماید، میتوانند در ایالات متحده کار کنند. افراد غیرمهاجر J-2 میتوانند با ارسال فرم I-765، درخواست مجوز اشتغال، به اداره خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) برای دریافت مجوز استخدام اقدام نمایند. با این حال، درآمد حاصل از اشتغال افراد غیرمهاجر J-2 نباید برای تأمین هزینههای دارنده ویزای J-1 استفاده شود.
الزام اقامت دو ساله در کشور مبدأ
در حالی که بازدیدکنندگان تبادل J-1 مجاز به داشتن قصد مهاجرت نیستند، تنها برخی از بازدیدکنندگان (و وابستگان آنها در وضعیت J-2) مشمول قاعده الزام به اقامت دو ساله در کشور مبدأ طبق ماده (e)212 قانون مهاجرت و تابعیت (INA) هستند. بازدیدکنندگان J-1 که مشمول قاعده الزام به اقامت دو ساله هستند، نمیتوانند برای ویزای مهاجرتی، تغییر وضعیت، یا ویزاهای غیرمهاجرتی H یا L درخواست دهند. بازدیدکنندگان J-1 مشمول این قاعده، میتوانند انتخاب کنند که به کشور آخرین اقامت دائم خود یا کشور مبدأ بازگشته تا این الزامات را برآورده کنند، یا در شرایط خاص درخواست معافیت از این الزامات را نمایند.
برنامه ویزای بازدیدکننده تبادل J-1 فرصتهای زیادی را برای داوطلبان بینالمللی فراهم میکند تا تجربیات ارزشمندی کسب کنند و آیندهای در دنیای متصل به دست آورند. دریافت کمک از یک وکیل با دانش میتواند بینشهای مفیدی درباره مسائل یا مشکلات احتمالی که ممکن است در طول روند ویزای بازدیدکننده تبادل J-1 و پس از آن به وجود آید، ارائه دهد.
برای اطلاع از اینکه چگونه دفتر حقوقی و مهاجرتی ImmiThrive میتواند به شما در طول این فرآیند کمک نماید، هماکنون مشاوره خود را رزرو نمایید.
خدمات
تبادل بازدیدکنندگان
برنامه تبادل بازدیدکنندگان (EVP) به داوطلبان بینالمللی این امکان را میدهد که برای شرکت در برنامههای مختلف آموزشی، به طور موقت به ایالات متحده بیایند. هدف این برنامهها شامل آموزش، تدریس یا سخنرانی، مطالعه، مشاهده، دریافت آموزش، انجام تحقیق، مشاوره، نمایش مهارتهای خاص یا تحصیلات تکمیلی یا آموزش پزشکی است و به تبادل فرهنگی و آموزشی بین ایالات متحده و سایر کشورها کمک میکند.
ویزای J یکی از دو دسته ویزای غیرمهاجرتی برای داوطلبان بینالمللی است که قصد دارند در برنامه تأیید شده EVP در ایالات متحده شرکت نمایند. غیرمهاجران J-1 توسط یک برنامه تبادل که توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده تعیین شده است، حمایت میشوند. وزارت امور خارجه ایالات متحده برنامه بازدیدکنندگان تبادل را با همکاری با سازمانها و حامیان میزبان اداره مینماید.
معیارهای احراز صلاحیت
ویزای تبادل بازدیدکنندگان J-1 شامل طیف وسیعی از فعالیتها و مشاغل است و معیارهای واجد شرایط بودن بسته به هر دسته برنامه متفاوت است.
برخی از دستههای تبادل بازدیدکنندگان شامل دانشجویان، کارآموزان، دستیاران پژوهشی، استادان یا پژوهشگران، و پزشکان می باشد.
با این حال، تمامی بازدیدکنندگان باید دارای تسلط کافی به زبان انگلیسی بوده تا بتوانند در برنامههای تبادل شرکت کنند. بازدیدکنندگان و هرگونه وابستگان J-2 که با آنها همراه هستند باید دارای بیمه درمانی با حداقل سطوح مزایای ذکر شده در مقررات برنامه باشند.
فرایند درخواست
اولین قدم برای درخواست ویزای J-1 این است که متقاضی در یک برنامه تبادل بازدیدکنندگان (EVP) از طریق یک سازمان حامی تعیین شده در ایالات متحده پذیرفته شود. در صورت پذیرش در برنامه، بازدیدکننده تبادل بالقوه، همسر، و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال که قصد دارند با بازدیدکننده تبادل در ایالات متحده زندگی کنند، در سیستم SEVIS ثبت نام خواهند شد. سپس حامی برنامه فرم DS-2019، گواهی صلاحیت برای وضعیت بازدیدکننده تبادل، را به بازدیدکننده تبادل بالقوه و هر یک از وابستگان صادر خواهد کرد.
بازدیدکننده تبادل بالقوه باید هزینه SEVIS I-901 را پرداخت کند، مگر اینکه شرایط معافیت را دارا باشد. با این حال، پرداخت هزینه SEVIS برای همسر یا فرزندان وابسته بازدیدکننده تبادل الزامی نیست.
متقاضیان ویزای تبادل بازدیدکنندگان J-1 و همسر و فرزندان خردسال آنها که به دنبال طبقهبندی وابسته J-2 هستند، باید فرم DS-160، درخواست آنلاین ویزای غیرمهاجرتی، را تکمیل کرده و برای مصاحبه ویزا در سفارت یا کنسولگری ایالات متحده وقت قبلی بگیرند.
مدت اقامت / تمدید اقامت
بازدیدکنندگان تبادل J-1 و اعضای خانواده وابسته آنها که در طبقهبندی J-2 قرار دارند، در ابتدا برای مدت زمان وضعیت پذیرفته میشوند. یک افسر مسئول (RO) اختیاراتی برای تمدید برنامه شرکتکننده به حداکثر مدت زمان مقرر را دارد. مدت زمانی که یک بازدیدکننده تبادل J-1 مجاز به اقامت در ایالات متحده است به برنامه خاص بستگی دارد.
تغییر به طبقهبندی غیرمهاجرتی J-1
اتباع خارجی که به طور قانونی با ویزای غیرمهاجرتی دیگری به ایالات متحده وارد شده و در ایالات متحده با وضعیت غیرمهاجرتی معتبر به سر میبرند، ممکن است در حین اقامت خود در ایالات متحده واجد شرایط تغییر وضعیت غیرمهاجرتی خود به طبقهبندی غیرمهاجرتی J-1 باشند. برای این کار،متقاضیان می بایست باید فرم I-539، درخواست تمدید/تغییر وضعیت غیرمهاجرتی را، به همراه فرم DS-2019، گواهی صلاحیت برای وضعیت بازدیدکننده تبادل، به اداره خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) ارسال نمایند.
اشتغال
بازدیدکنندگان تبادل J-1 در صورتی که کار بخشی از برنامه تأیید شده آنها باشد و یا چنانچه حامی رسمی برنامه، اشتغال آنها را تأیید نماید، میتوانند در ایالات متحده کار کنند. افراد غیرمهاجر J-2 میتوانند با ارسال فرم I-765، درخواست مجوز اشتغال، به اداره خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) برای دریافت مجوز استخدام اقدام نمایند. با این حال، درآمد حاصل از اشتغال افراد غیرمهاجر J-2 نباید برای تأمین هزینههای دارنده ویزای J-1 استفاده شود.
الزام اقامت دو ساله در کشور مبدأ
در حالی که بازدیدکنندگان تبادل J-1 مجاز به داشتن قصد مهاجرت نیستند، تنها برخی از بازدیدکنندگان (و وابستگان آنها در وضعیت J-2) مشمول قاعده الزام به اقامت دو ساله در کشور مبدأ طبق ماده (e)212 قانون مهاجرت و تابعیت (INA) هستند. بازدیدکنندگان J-1 که مشمول قاعده الزام به اقامت دو ساله هستند، نمیتوانند برای ویزای مهاجرتی، تغییر وضعیت، یا ویزاهای غیرمهاجرتی H یا L درخواست دهند. بازدیدکنندگان J-1 مشمول این قاعده، میتوانند انتخاب کنند که به کشور آخرین اقامت دائم خود یا کشور مبدأ بازگشته تا این الزامات را برآورده کنند، یا در شرایط خاص درخواست معافیت از این الزامات را نمایند.
خدمات
تبادل بازدیدکنندگان
برنامه تبادل بازدیدکنندگان (EVP) به داوطلبان بینالمللی این امکان را میدهد که برای شرکت در برنامههای مختلف آموزشی، به طور موقت به ایالات متحده بیایند. هدف این برنامهها شامل آموزش، تدریس یا سخنرانی، مطالعه، مشاهده، دریافت آموزش، انجام تحقیق، مشاوره، نمایش مهارتهای خاص یا تحصیلات تکمیلی یا آموزش پزشکی است و به تبادل فرهنگی و آموزشی بین ایالات متحده و سایر کشورها کمک میکند.
ویزای J یکی از دو دسته ویزای غیرمهاجرتی برای داوطلبان بینالمللی است که قصد دارند در برنامه تأیید شده EVP در ایالات متحده شرکت نمایند. غیرمهاجران J-1 توسط یک برنامه تبادل که توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده تعیین شده است، حمایت میشوند. وزارت امور خارجه ایالات متحده برنامه بازدیدکنندگان تبادل را با همکاری با سازمانها و حامیان میزبان اداره مینماید.
معیارهای احراز صلاحیت
ویزای تبادل بازدیدکنندگان J-1 شامل طیف وسیعی از فعالیتها و مشاغل است و معیارهای واجد شرایط بودن بسته به هر دسته برنامه متفاوت است.
برخی از دستههای تبادل بازدیدکنندگان شامل دانشجویان، کارآموزان، دستیاران پژوهشی، استادان یا پژوهشگران، و پزشکان می باشد.
با این حال، تمامی بازدیدکنندگان باید دارای تسلط کافی به زبان انگلیسی بوده تا بتوانند در برنامههای تبادل شرکت کنند. بازدیدکنندگان و هرگونه وابستگان J-2 که با آنها همراه هستند باید دارای بیمه درمانی با حداقل سطوح مزایای ذکر شده در مقررات برنامه باشند.
فرایند درخواست
اولین قدم برای درخواست ویزای J-1 این است که متقاضی در یک برنامه تبادل بازدیدکنندگان (EVP) از طریق یک سازمان حامی تعیین شده در ایالات متحده پذیرفته شود. در صورت پذیرش در برنامه، بازدیدکننده تبادل بالقوه، همسر، و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال که قصد دارند با بازدیدکننده تبادل در ایالات متحده زندگی کنند، در سیستم SEVIS ثبت نام خواهند شد. سپس حامی برنامه فرم DS-2019، گواهی صلاحیت برای وضعیت بازدیدکننده تبادل، را به بازدیدکننده تبادل بالقوه و هر یک از وابستگان صادر خواهد کرد.
بازدیدکننده تبادل بالقوه باید هزینه SEVIS I-901 را پرداخت کند، مگر اینکه شرایط معافیت را دارا باشد. با این حال، پرداخت هزینه SEVIS برای همسر یا فرزندان وابسته بازدیدکننده تبادل الزامی نیست.
متقاضیان ویزای تبادل بازدیدکنندگان J-1 و همسر و فرزندان خردسال آنها که به دنبال طبقهبندی وابسته J-2 هستند، باید فرم DS-160، درخواست آنلاین ویزای غیرمهاجرتی، را تکمیل کرده و برای مصاحبه ویزا در سفارت یا کنسولگری ایالات متحده وقت قبلی بگیرند.
مدت اقامت / تمدید اقامت
بازدیدکنندگان تبادل J-1 و اعضای خانواده وابسته آنها که در طبقهبندی J-2 قرار دارند، در ابتدا برای مدت زمان وضعیت پذیرفته میشوند. یک افسر مسئول (RO) اختیاراتی برای تمدید برنامه شرکتکننده به حداکثر مدت زمان مقرر را دارد. مدت زمانی که یک بازدیدکننده تبادل J-1 مجاز به اقامت در ایالات متحده است به برنامه خاص بستگی دارد.
تغییر به طبقهبندی غیرمهاجرتی J-1
اتباع خارجی که به طور قانونی با ویزای غیرمهاجرتی دیگری به ایالات متحده وارد شده و در ایالات متحده با وضعیت غیرمهاجرتی معتبر به سر میبرند، ممکن است در حین اقامت خود در ایالات متحده واجد شرایط تغییر وضعیت غیرمهاجرتی خود به طبقهبندی غیرمهاجرتی J-1 باشند. برای این کار،متقاضیان می بایست باید فرم I-539، درخواست تمدید/تغییر وضعیت غیرمهاجرتی را، به همراه فرم DS-2019، گواهی صلاحیت برای وضعیت بازدیدکننده تبادل، به اداره خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) ارسال نمایند.
اشتغال
بازدیدکنندگان تبادل J-1 در صورتی که کار بخشی از برنامه تأیید شده آنها باشد و یا چنانچه حامی رسمی برنامه، اشتغال آنها را تأیید نماید، میتوانند در ایالات متحده کار کنند. افراد غیرمهاجر J-2 میتوانند با ارسال فرم I-765، درخواست مجوز اشتغال، به اداره خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) برای دریافت مجوز استخدام اقدام نمایند. با این حال، درآمد حاصل از اشتغال افراد غیرمهاجر J-2 نباید برای تأمین هزینههای دارنده ویزای J-1 استفاده شود.
الزام اقامت دو ساله در کشور مبدأ
در حالی که بازدیدکنندگان تبادل J-1 مجاز به داشتن قصد مهاجرت نیستند، تنها برخی از بازدیدکنندگان (و وابستگان آنها در وضعیت J-2) مشمول قاعده الزام به اقامت دو ساله در کشور مبدأ طبق ماده (e)212 قانون مهاجرت و تابعیت (INA) هستند. بازدیدکنندگان J-1 که مشمول قاعده الزام به اقامت دو ساله هستند، نمیتوانند برای ویزای مهاجرتی، تغییر وضعیت، یا ویزاهای غیرمهاجرتی H یا L درخواست دهند. بازدیدکنندگان J-1 مشمول این قاعده، میتوانند انتخاب کنند که به کشور آخرین اقامت دائم خود یا کشور مبدأ بازگشته تا این الزامات را برآورده کنند، یا در شرایط خاص درخواست معافیت از این الزامات را نمایند.
برنامه ویزای بازدیدکننده تبادل J-1 فرصتهای زیادی را برای داوطلبان بینالمللی فراهم میکند تا تجربیات ارزشمندی کسب کنند و آیندهای در دنیای متصل به دست آورند. دریافت کمک از یک وکیل با دانش میتواند بینشهای مفیدی درباره مسائل یا مشکلات احتمالی که ممکن است در طول روند ویزای بازدیدکننده تبادل J-1 و پس از آن به وجود آید، ارائه دهد.
برای اطلاع از اینکه چگونه دفتر حقوقی و مهاجرتی ImmiThrive میتواند به شما در طول این فرآیند کمک نماید، هماکنون مشاوره خود را رزرو نمایید.